Pielęgnacja sierści psów – w szczególności dużych psów z długą sierścią – może okazać się żmudnym i czasochłonnym zajęciem. Tym bardziej warto zaopatrzyć się w odpowiednie akcesoria. Przyrząd FURminator deShedding do długiej sierści L ułatwia usuwanie podszerstka – tj. już obumarłej sierści – i jest przeznaczony specjalnie dla dużych psów z długą sierścią. Krawędź ze stali szlachetnej deShedding głęboko wchodzi w sierść, a dzięki zaokrąglonej krawędzi delikatnie przemieszcza się po skórze. Przy regularnym stosowaniu przyrząd może zmniejszyć ilość luźnej sierści nawet o 99%. Zebrane w grzebieniu włosy można usunąć jedną ręką za pomocą przycisku FURejector®, co umożliwia kontynuację pielęgnacji sierści bez zbędnej przerwy na czyszczenie grzebienia. FURminator deShedding do długiej sierści L w skrócie: Przyrząd do pielęgnacji długiej sierści dużych psów (23–41 kg), Staranna i wydajna pielęgnacja: krawędź deShedding ze stali nierdzewnej głęboko wchodzi w sierść i usuwa podszerstek, Delikatny dla skóry i sierści: nie uszkadza sierści, Redukuje ilość luźnej sierści o maks. 99%: może przeciwdziałać powstawaniu kołtunów, Skin Guard® z krawędzią Komfort: optymalne dopasowanie do konturów głowy i ciała, delikatnie przemieszcza się po skórze, FURejector®: przycisk do usuwania sierści z grzebienia jedną ręką, Ergonomiczny uchwyt: umożliwia kontrolę i zapewnia komfort obsługi, Zastosowanie na suchej sierści: producent zaleca stosowanie 1–2 razy w tygodniu po 10–20 minut, Listwa ochronna zakładana na zęby, gdy akcesorium nie jest używane,Wymiary: Całkowite (dł. x szer. x wys.): 16 x 11,5 x 6 cm Szerokość grzebienia: 9,6 cm
Idealnie sprawdzą się psy z grupy ozdobnych i do towarzystwa. Małe psy o niewielkich potrzebach aktywności okazują się idealnym wyborem dla typowych kanapowiczów. Twój wybór może paść na maltańczyka, yorka, shih tzu lub chihuahua. Są to rasy, które bardzo silnie przywiązują się do człowieka.Średnia cena w Polsce: 3-4,5 tys. zł Choć cena samego pieska wydaje się całkiem do zniesienia, warto dodać także do budżetu koszty jego utrzymania – to duży pies z długą sierścią.
Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 19:22 Bearded collieOwczarek staroangielskiKomondor (on ma bardziej dredy)Owczarek francuski briardWszystkie retrievery SeteryOwczarki niemieckie długowłoseOwczarek pikardyjskiOwczarek holenderskiOwczarek kraskiI wiele wiele innych :) FloWer86 odpowiedział(a) o 19:22 Owczarek Niemiecki DługowłosyOwczarek Francuski BriardChart AfgańskiChow-ChowFlat Coated RetrieverGolden RetrieverOwczarek Australijski AussieOwczarek Belgijski Groenendael/malinois /tervuerenOwczarek StaroangielskiOwczarek Szkocki Collie Długowłosy Retriever z Nowej SzkocjiSeter Angielski/ Irlandzki/ SzkockiBernardyn Długowłosy Border CollieOwczarek Podhalański _____________________________Nie pamiętam więcej, ale Bernardyn to olbrzymie psy :) A co do chow-chowa nie jestem pewna blocked odpowiedział(a) o 19:24 Owczarek Niemiecki Długowłosy Owczarek Francuski Owczarek Szkocki Golden Retriever Mastiff Tybetański Owczarek Angielski Chart Afgański Samojed Berneński Pies Pasterski Owczarek Podhalański Leonberger Border Collie Owczarek Belgijski Seter Angielski Tyle pamiętam ..Więcej mi się nie chcę wypisywać Owczarek Niemiecki długowłosy, Briard, Owczarek belgijski Teuveren i GroCośtam:), Alaskan Malamute (długowłosy, bez rodowodu można dostać), Owczarek Collie, Bernieński pies pasterski, podhalan, pirenejski pies górski, Samoyed, pewnie o czymś i jeszcze owczarek staroangielski z reklamy Duluxa :P blocked odpowiedział(a) o 19:25 bearded collie, owczarek szkocki długowłosy, owczarek belgijski , owczarek angielski ,owczarek francuski briard, chart afgański ,no to tyle z takich tych dużych z długą sierścią. blocked odpowiedział(a) o 19:43 Bernardyn, nowofunland ,chow chow ,Bouvier des Flandres , owczarek staroangielski bobtail,bearded collie,owczarek niemiecki , mastif tybetański, alaskan malamute , syberjan husky , owczarek francuski briad ,akita inu, bedlington terier , pirenejski pies górski , owczarek podhalański , owczarek szkocki colliePoniżej szczeniaki bernardyna Uważasz, że ktoś się myli? lub
Pochodzi on prawdopodobnie z Afryki Środkowej, zaliczany jest do ras pierwotnych, nazywany także m.in. psem kongijskim. Co ciekawe, psy tej rasy raczej w ogóle nie szczekają. Są natomiast bardzo energiczne, dlatego wymagają zaangażowanego, konsekwentnego przewodnika. Psy, które nie gubią sierści… bo jej nie mają! Ogólny podział: Podział ze względu na strukturę sierści: jedwabista gładka szorstka lokowata, kręcona skręcona w sznury Podział ze względu na długość sierści: krótka średniej długości mieszana długa psy nagie Podział ze względu na warstwy sierści: bez podszerstka z podszerstkiem Sierść naszych czworonożnych przyjaciół ma ogromne znaczenie i pełni wiele niezbędnych funkcji. Chroni ona skórę zwierzęcia przed urazami oraz zabezpiecza przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Termoizolacyjna funkcja sierści pozwala na ochronę zarówno przed niskimi, jak i przed wysokimi temperaturami. Ponadto sierść ułatwia psom identyfikację społeczną oraz jest jednym z organów zmysłów. My, ludzie, najczęściej zwracamy uwagę na jeszcze jedną funkcję psiej sierści – funkcję estetyczną. Pierwotna struktura sierści to sierść krótka. Dopiero poprzez hodowlę oraz selekcję naturalną uzyskano różne jej rodzaje. Sierść poszczególnych ras psów może znacząco różnić się od siebie. Spotykamy psy z sierścią krótką lub długą, szorstką lub jedwabistą, podwójną lub o pojedynczej warstwie. Występują psy bezwłose a także takie, których sierść skręcona jest w dredy. Psia sierść wyrasta z mieszków włosowych, które znajdują się w skórze właściwej, leżącej pod naskórkiem. W mieszku włosowym występuje jeden, największy włos pierwotny podstawowy oraz dodatkowo do 5 mniejszych bocznych włosów pierwotnych i do 20 włosów wtórnych. Włosy pierwotne zapewniają ochronę przed deszczem oraz warunkują kolor sierści psa. Włosy wtórne tworzą podszerstek, a więc gęstą, miękką, puszystą warstwę znajdującą się przy skórze. Ta warstwa jest odpowiedzialna za termoregulację psa, a więc chroni przed upałami i mrozami. Podszerstek stanowi również podporę, rusztowanie dla sierści okrywowej. Oprócz włosów pierwotnych i wtórnych warto pamiętać również o szczególnych włosach czuciowych, wibrysach. Są one większe i sztywniejsze od innych włosów. Ich zadaniem jest dostarczanie zwierzęciu informacji o otoczeniu. Za ich pomocą pies może zlokalizować poruszający się obiekt, mogą też ułatwić poznawanie się z innymi osobnikami. Sierść rośnie cyklicznie w następujących po sobie fazach: Anagen – faza wzrostu. Jest to najdłuższa faza, podczas której w mieszku tworzy się włos. Katagen – faza pośrednia, w której włos zostaje wypychany na powierzchnię skóry. Telogen – faza spoczynkowa: włos powoli obumiera i wysuwa się ze skóry. Jednocześnie w mieszku tworzy się nowy włos. Ta faza wiąże się z bardzo dobrze nam znanym linieniem, a jego intensywny przebieg pojawia się dwa razy w roku: wiosną i jesienią. Podczas linienia wiosennego sierść, która wzrasta, jest mniej gęsta. Linienie jesienne natomiast związane jest z pojawieniem się zimowej, bardzo gęstej sierści. W zależności od liczby warstw sierści, możemy rozróżnić psy: z sierścią podwójną – mające sierść okrywową i podszerstek, z sierścią pojedynczą – mające sierść okrywową, niemające podszerstka. Większość psów ma sierść podwójną, składającą się z warstwy okrywowej oraz z podszerstka. Tego typu psy to najczęściej przedstawiciele ras pracujących. Muszą one radzić sobie w bardzo trudnych warunkach atmosferycznych, pracując w błocie, wodzie, śniegu i zimnie. Przykłady psów posiadających podszerstek: Rasy pierwotne, np. husky, szpic miniaturowy, shiba inu, akita inu, chow-chow, samojed. Owczarki, p.. owczarek niemiecki, owczarek szkocki, owczarek szetlandzki, border collie. Rasy krótkowłose: beagle, australian kelpie, labrador, chihuahua krótkowłosy. Psy nieposiadające podszerstka mogą być długo- lub krótkowłose. Sierść pojedyncza nie jest kłopotliwa, jest miła w dotyku i nie ma charakterystycznego psiego zapachu. Rasy długowłose pozbawione podszerstka, takie jak np. maltańczyk czy yorkshire terrier, nie linieją, a ich sierść w kondycji wystawowej jest niezwykle efektowna. Pełni ona funkcję estetyczną, ciesząc oko właścicieli. Przedstawiciele ras o sierści pojedynczej, bez podszerstka to: yorkshire terrier, chart afgański, whippet, buldog francuski, pinczer miniaturowy, charcik włoski, maltańczyk. W zależności od długości sierści możemy wyróżnić psy: krótkowłose o mieszanej długości sierści o średniej długości sierści długowłose nagie Psy krótkowłose mają sierść przylegającą do ciała. Nie przekracza ona długości 5 cm. Psy z krótką sierścią mogą występować z podszerstkiem lub bez niego. Ten typ sierści jest łatwy w pielęgnacji i nie wymaga skomplikowanych, regularnych zabiegów. Psy krótkowłose, nieposiadające podszerstka są wrażliwe na niskie temperatury, dlatego w ich przypadku wskazane jest zakładanie ubranek w mroźne dni. Psy krótkowłose z podszerstkiem: mops, beagle, labrador. Psy krótkowłose bez podszerstka: whippet, buldog francuski, charcik włoski. Psy o mieszanej długości sierści. Tego typu szata charakteryzuje się różną długością na poszczególnych partiach ciała. U przedstawicieli mieszanej długości sierści partie: łap, podbrzusza, uszu, ogona są najczęściej obficiej obrośnięte. Natomiast sierść na grzbiecie jest dużo krótsza. Psy o sierści mieszanej: spaniele, setery. Psy o średniej długości sierści to psy z sierścią pomiędzy krótką a długą. Ich pielęgnacja nie wymaga tak regularnych zabiegów, jak w przypadku długowłosych. Tego typu sierść bardzo dobrze zabezpiecza psa przed warunkami atmosferycznymi: chłodem i deszczem. Przedstawicielami tego typu są najczęściej rasy psów pracujących, np.: owczarek australijski, border collie, owczarek niemiecki. Psy długowłose to przede wszystkim przedstawiciele ras ozdobnych i do towarzystwa. Mają sierść o długości około 7-20 cm. Długa sierść układa się miękko i gładko i jest niezwykle efektowna. Niestety, aby tak wyglądała, wymagają specjalnej pielęgnacji. By długa sierść prezentowała się pięknie, należy codziennie ją czesać. Jeśli tego typu szata nie będzie odpowiednio pielęgnowana, pojawią się w niej kołtuny i sfilcowane fragmenty. Psom wystawowym, pomiędzy wystawami, opiekunowie nawijają specjalne papiloty, aby uchronić sierść przed zniszczeniem. Psy z długą sierścią mające podszerstek: bobtail, terier tybetański, owczarek francuski briard. Psy z długą sierścią bez podszerstka: yorkshire terrier, maltańczyk, chart afgański. Psy nagie, inaczej mówiąc – bezwłose, nie mają sierści lub jest ona bardzo rzadka. Rasy o takim skąpym owłosieniu muszą być pielęgnowane w szczególny sposób. Skórę nagich psów należy regularnie nawilżać specjalnymi kremami z filtrami. Jest to bardzo istotne latem, gdy pies narażony jest na oparzenia słoneczne. Natomiast zimą psy pozbawione sierści potrzebują ochrony przed zimnem w postaci ubranek. Przykłady ras psów nagich: grzywacz chiński nagi, nagi pies meksykański, nagi pies peruwiański. W zależności od struktury możemy wyróżnić sierść: jedwabistą gładką lokowatą, kręconą szorstką skręconą w sznury Sierść jedwabista: charakteryzuje się miękkością i pięknym połyskiem. Jest długa i łagodnie spływa po ciele psa. Wymaga regularnego czesania i kąpieli w profesjonalnych kosmetykach. Dzięki tym zabiegom sierść nie będzie się plątać i nie zmatowi się. Przykłady: yorkshire terrier, chart afgański, maltańczyk, australian silky terrier Sierść gładka: jest krótka i przylega gładko do ciała. Jej długość to maksymalnie 4 cm. Pielęgnacja nie jest skomplikowana, ale decydując się na psa z tego typu sierścią, należy pamiętać o jej skłonności do wbijania się w tapicerki i dywany. Rasy z takim włosem to np.: jack russell terrier krótkowłosy, buldog francuski, chihuahua krótkowłosy. Sierść lokowata, kręcona: o charakterystycznej kędzierzawej strukturze przypominającej loki. Jest gęsta i elastyczna. Wymaga regularnej pielęgnacji, gdyż łatwo się filcuje i wygląda wtedy nieestetycznie. Tego typu sierść należy strzyc, nadając jej odpowiedni kształt. Przykłady: bichon frise, pudel. Sierść szorstka: psy szorstkowłose mają sierść okrywową o średniej długości oraz miękki podszerstek. Okrywa włosowa dobrze chroni psa przed wilgocią. Tego typu sierść w dotyku jest sztywna, drutowata i szorstka. Wymaga regularnego trymowania. Psy z szorstką sierścią to przede wszystkim teriery i sznaucery. Przykłady: jack russell terrier, parson russell terrier, airedale terrier, foksterier. Psy z sierścią skręconą w sznury, dredy: zgodnie ze wzorcem tego typu sierść powinna być koniecznie kosmata i spilśniona w zbite sznury. Nie powinno się jej czesać, a jedynie pomagać dobrze się skręcać w równe dredy. Najtrudniejszym etapem, od którego zależy późniejszy wygląd szaty, jest moment, gdy sierść zaczyna się filcować. Należy wtedy rozdzielać pasma i formować równiej grubości sznury. Późniejsza pielęgnacja polega na kontroli stworzonych wcześniej dredów. Najdłuższe partie sierści występują na lędźwiach, udach i zadzie. Najkrótsze w okolicy pyska i łap. Przykłady: owczarek węgierski – komondor, puli. Kornelia Jankowska, groomer Bibliografia: „Grooming manual for the dog and cat” Sue Dallas, Diana North and Joanne Angus „Dermokosmetyka weterynaryjna” Emmanuel Bensignor, Emilie Videmont Trudno się dziwić, w końcu jest to naprawdę przepiękny, silny i opiekuńczy pies. Możecie kojarzyć bernardyna z filmu „Beethoven”, gdzie główny bohater jest właśnie psiakiem tej rasy. Bernardyny są naprawdę dużymi psiakami, zaliczają się do największych i najcięższych psów świata. Górna granica jego wagi to ponad 100 kg! Jak pielęgnować sierść psów ras długowłosych? Czy pamiętasz zachwycającego Collie z filmu „Lassie, wróć!"? Musisz przyznać, że ten owczarek szkocki długowłosy robił wrażenie. Piękny pies o długiej, wyczesanej sierści to marzenie wielu właścicieli czworonogów. Niestety, długa sierść, choć widowiskowa, jest trudna w pielęgnacji. Aby Twój pupil robił wrażenie na przechodniach, musisz poświęcić jego futerku trochę czasu. Gwarantuję Ci jednak, że nie będzie to czas stracony. Szybko zobaczysz efekty swojej pracy. Oczywiście, warto raz na jakiś czas przyjść do mnie i poddać swojego ulubieńca strzyżeniu, kąpieli oraz innym zabiegom. Jestem ekspertką od psiej sierści. Nie tylko zadbam o Twojego czworonożnego przyjaciela, ale sprawię, że jego włos będzie zdrowy i lśniący. Psy długowłose — ich sierść wymaga regularnej pielęgnacji Psy o długiej sierści wymagają znacznie większej uwagi niż psy krótko- i szorstkowłose. Pielęgnacja psów długowłosych jest też o wiele bardziej złożona (co nie oznacza, że skomplikowana). Po prostu pamiętaj, że długowłose futerko trzeba regularnie strzyc i czesać. Jeśli zaniedbasz którejś z tych czynności, włos Twojego pupila może się skołtunić. Wtedy wycięcie sfilcowanych fragmentów sierści stanie się koniecznością. A tego chcemy przecież uniknąć. Długa sierść psa to nie tylko gładkie futerko Długowłose psy mogą mieć różnego rodzaju futerko, niekoniecznie gładkie i lejące. Włosy psów długowłosych dzielą się na kręcone, proste, gładkie, falujące i wełniste. Do tego wszystkiego dochodzą jeszcze rasy psów, które mogą być duże i małe. I tak na przykład wśród dużych czworonogów o długim futerku wyróżniamy: owczarka niemieckiego z obfitym podszerstkiem, golden retreivera, charta afgańskiego, Natomiast rasy małe i średnie to: cocker-spaniel, yorkshire terrier, shih-tzu, jamnik długowłosy. Jak wygląda pielęgnacja sierści psa o długim włosie? Już wiesz, że w pielęgnacji psiej sierści konieczna jest systematyczność. Czesanie przynajmniej raz w tygodniu to Twój obowiązek (chociaż psy długowłose można czesać nawet codziennie). A dlaczego długą sierść warto wyczesywać? Ponieważ regularna pielęgnacja sierści poprawia ukrwienie skóry i wspomaga wzrost zdrowego, silnego futerka. Przez czesanie pozbawiasz psa martwych włosów, zapobiegasz zalęganiu się pcheł, kleszczy, roztoczy i innych nieprzyjaciół lubujących się w sierści Twojego ulubieńca. W końcu dbając o swojego pupila, nie narażasz go na swędzenie, pieczenie i szczypanie, co w przypadku kołtunów mogłoby prowadzić do tych dolegliwości. Czesanie i kąpiel psa z długą sierścią Czesanie długowłosego psa to jedno, ale ważne jest również strzyżenie. Kiedy strzygę psy długowłose skupiam się na okolicy oczu. Wiem, że pielęgnacja psiej sierści to nie wszystko. Zbyt długie futerko wchodzi czworonogowi do oczu, co w skrajnych przypadkach może nawet prowadzić do uszkodzenia rogówki. Kąpiel psa długowłosego to także konieczność. Warto ją przeprowadzać przynajmniej raz na kilka tygodni. Tylko pamiętaj — najpierw czesanie, potem kąpiel. W przypadku ras długowłosych śnieg i deszcz nie są sprzymierzeńcami ich futerka. Jednak dzięki odpowiedniej pielęgnacji sierści jesteś w stanie zapobiec ewentualnemu skołtunieniu czy „zlepieniu” włosa. Tylko zanim zaczniesz rozczesywać sierść psa, nie zapomnij zwilżyć jej odżywką. Oczywiście czeszesz pupila zgodnie z kierunkiem wzrostu sierści. Psia sierść o długim włosie — jakich narzędzi wymaga? Psią sierść z długim włosem najlepiej czesać grzebieniem (lub dwoma grzebieniami) o węższych lub szerzej rozstawionych zębach. Unikniesz wtedy sfilcowania futerka i nie umknie Ci żaden kołtun. Dzięki dobrze dobranemu grzebieniowi dotrzesz do samej skóry psa. Kolejnym narzędziem jest szczotka. Możesz wybrać model z metalowymi kolcami lub z naturalnego włosia. Szczotki zakończone metalowymi kuleczkami nie spełnią swojej funkcji. Bez trymera ani rusz. Jest on niezbędny w okresach takich jak linienie psa, ale sprawdzi się także u czworonogów z podszerstkiem. Filcak to także przydatne narzędzie do usuwania sfilcowanego futerka. Oczywiście nie rekomenduję, aby go nadużywać. O psią sierść dbaj cały rok. Kiedy pojawi się kołtun, nie sięgaj po nożyczki, bo możesz wyrządzić swojemu pupilowi więcej szkody niż pożytku. Przycinaj jedynie włoski między opuszkami, wokół łapek, pyska, uszu czy głowy. Skołtuniona, sfilcowana i zlepiona sierść nie dodaje uroku Twojemu pupilowi. Futerko długowłosego ulubieńca wymaga szczególnej pielęgnacji. Wszelkie zabiegi potraktuj jako inwestycję nie tylko w urodę, ale i zdrowie Twojego psa.